نحوه مسیریابی در میکروتیک: راهنمای جامع پیکربندی شبکه

مقدمه

روترهای میکروتیک به دلیل ویژگی‌های قدرتمند، انعطاف‌پذیری و مقرون‌به‌صرفه بودن، به طور فزاینده‌ای در میان مدیران شبکه، متخصصان فناوری اطلاعات و حتی کاربران خانگی آگاه به فناوری، محبوب شده‌اند. چه در حال راه‌اندازی یک شبکه خانگی کوچک باشید و چه در حال مدیریت زیرساخت‌های پیچیده سازمانی، درک نحوه صحیح مسیریابی ترافیک از طریق دستگاه میکروتیک برای عملکرد بهینه و امنیت شبکه ضروری است.

در این راهنمای جامع، مبانی مسیریابی میکروتیک را از پیکربندی پایه تا تکنیک‌های پیشرفته، گام به گام بررسی خواهیم کرد. در پایان، شما دانش لازم برای راه‌اندازی، بهینه‌سازی و عیب‌یابی مسیریابی بر روی دستگاه میکروتیک خود را با اطمینان کامل خواهید داشت. TildaVPS سرورهای تخصصی میکروتیک را ارائه می‌دهد که برای پیاده‌سازی استراتژی‌های مسیریابی که در مورد آن‌ها صحبت خواهیم کرد، عالی هستند و پلتفرمی قابل اعتماد برای ساخت زیرساخت شبکه شما فراهم می‌کنند.

بخش 1: درک اصول مسیریابی میکروتیک

روتر‌اواس میکروتیک چیست؟

مقدمه‌ای بر این بخش: قبل از ورود به پیکربندی مسیریابی، مهم است که بدانید چه چیزی میکروتیک را در دنیای شبکه منحصر به فرد می‌کند.

میکروتیک روتر‌اواس (RouterOS) یک سیستم‌عامل مبتنی بر لینوکس است که به طور خاص برای تجهیزات شبکه طراحی شده است. این سیستم‌عامل یک کامپیوتر معمولی یا سخت‌افزار اختصاصی (مانند دستگاه‌های روتربورد میکروتیک) را به یک روتر با امکانات کامل تبدیل می‌کند که قابلیت‌هایی رقابتی با راه‌حل‌های سازمانی بسیار گران‌تر دارد. روتر‌اواس از پروتکل‌های مسیریابی مختلف، پیکربندی فایروال، ابزارهای مدیریت پهنای باند و گزینه‌های VPN پشتیبانی می‌کند، که آن را برای سناریوهای مختلف شبکه فوق‌العاده کاربردی می‌سازد.

جزئیات فنی: روتر‌اواس در سطوح مختلف مجوز (از سطح 3 تا سطح 6) در دسترس است، با سطوح بالاتر که ویژگی‌ها و قابلیت‌های پیشرفته‌تری را ارائه می‌دهند. برای کاربردهای جدی مسیریابی، معمولاً سطح 5 یا 6 توصیه می‌شود زیرا پشتیبانی کامل از پروتکل‌های مسیریابی را فراهم می‌کنند.

مزایا و کاربردها: مزیت اصلی مسیریابی میکروتیک، نسبت ارزش به عملکرد استثنایی آن است. سازمان‌ها می‌توانند راه‌حل‌های مسیریابی در سطح سازمانی را با کسری از هزینه فروشندگان سنتی شبکه پیاده‌سازی کنند. علاوه بر این، روتر‌اواس کنترل دقیق بر ترافیک شبکه را ارائه می‌دهد و به مدیران اجازه می‌دهد سیاست‌های مسیریابی پیچیده‌ای را بر اساس معیارهای مختلف پیاده‌سازی کنند.

خلاصه بخش: میکروتیک روتر‌اواس یک پلتفرم قدرتمند و انعطاف‌پذیر برای پیاده‌سازی استراتژی‌های مسیریابی مختلف با قیمتی مقرون‌به‌صرفه فراهم می‌کند. درک قابلیت‌های آن اولین گام به سوی پیکربندی موثر شبکه است.

پرسش و پاسخ کوتاه:

برای اجرای میکروتیک روتر‌اواس به چه سخت‌افزاری نیاز دارم؟

روتر‌اواس می‌تواند بر روی سخت‌افزار اختصاصی میکروتیک (RouterBoards) اجرا شود یا می‌تواند بر روی کامپیوترهای مبتنی بر x86 نصب شود. برای محیط‌های عملیاتی، سخت‌افزار اختصاصی میکروتیک یا یک سرور تخصصی میکروتیک از TildaVPS برای قابلیت اطمینان توصیه می‌شود.

آیا یادگیری میکروتیک روتر‌اواس دشوار است؟

در حالی که روتر‌اواس یک منحنی یادگیری دارد، رابط وب (WebFig)، رابط خط فرمان و ابزار Winbox GUI آن روش‌های متعددی برای تعامل با سیستم فراهم می‌کنند. با راهنمایی مناسب مانند این مقاله، حتی مبتدیان شبکه نیز می‌توانند اصول اولیه را فرا گیرند.

بخش 2: راه‌اندازی اولیه روتر میکروتیک

مراحل پیکربندی اولیه

مقدمه‌ای بر این بخش: قبل از پیکربندی مسیریابی، باید دستگاه میکروتیک خود را با پارامترهای شبکه اساسی به درستی راه‌اندازی کنید.

توضیح: راه‌اندازی یک روتر میکروتیک شامل برقراری اتصال، ایمن‌سازی دسترسی و آماده‌سازی دستگاه برای پیکربندی مسیریابی است. این پایه و اساس تضمین می‌کند که سیاست‌های مسیریابی شما پس از پیاده‌سازی به درستی کار خواهند کرد.

دستورالعمل‌های گام‌به‌گام:

1. دسترسی به روتر میکروتیک خود: با استفاده از Winbox (توصیه شده برای مبتدیان)، WebFig یا SSH به روتر خود متصل شوید.

2. تنظیم رمز عبور قوی: به System > Password بروید و فوراً رمز عبور پیش‌فرض را تغییر دهید.

3. پیکربندی آدرس‌های IP رابط‌ها: به IP > Addresses بروید و آدرس‌های IP مناسب را به رابط‌های خود اختصاص دهید.

4. راه‌اندازی DHCP (در صورت نیاز): برای شبکه‌های محلی، سرورهای DHCP را در IP > DHCP Server پیکربندی کنید.

5. پیکربندی تنظیمات DNS: در IP > DNS، سرورهای DNS اصلی و ثانویه را تنظیم کنید.

6. فعال کردن سرویس‌های لازم: در IP > Services، فقط سرویس‌هایی را که نیاز دارید (SSH, Winbox, WebFig) فعال کنید و بقیه را برای امنیت غیرفعال کنید.

7. بروزرسانی روتر‌اواس: به System > Packages بروید تا بروزرسانی‌ها را بررسی و نصب کنید.

مزایا و کاربردها: یک روتر میکروتیک که به درستی پیکربندی شده باشد، پایه‌ای امن برای پیاده‌سازی سیاست‌های مسیریابی فراهم می‌کند. این تنظیمات اولیه تضمین می‌کند که روتر شما قابل دسترسی، امن و آماده برای پیکربندی‌های پیشرفته‌تر است. اختصاص زمان برای راه‌اندازی صحیح دستگاه، بعداً شما را از مشکلات عیب‌یابی نجات خواهد داد.

خلاصه بخش: راه‌اندازی اولیه روتر میکروتیک شما، اساس تمام پیکربندی‌های مسیریابی را تشکیل می‌دهد. با پیکربندی صحیح رابط‌ها، تنظیمات امنیتی و پارامترهای اساسی شبکه، اطمینان حاصل می‌کنید که سیاست‌های مسیریابی شما طبق انتظار عمل خواهند کرد.

پرسش و پاسخ کوتاه:

آیا باید از رابط وب یا Winbox برای پیکربندی استفاده کنم؟

Winbox معمولاً تجربه کاربری دوستانه‌تر و پاسخگوتر، به ویژه برای مبتدیان، ارائه می‌دهد. با این حال، رابط وب (WebFig) زمانی که دسترسی از راه دور بدون نصب نرم‌افزار اضافی مورد نیاز است، مفید است. برای کاربران پیشرفته، رابط خط فرمان قدرتمندترین و قابل برنامه‌ریزی‌ترین گزینه‌های پیکربندی را ارائه می‌دهد.

هر چند وقت یک بار باید روتر‌اواس را بروزرسانی کنم؟

بروزرسانی‌های منظم برای بهبود امنیت و ویژگی‌ها توصیه می‌شود. با این حال، در محیط‌های عملیاتی، ابتدا بروزرسانی‌ها را روی یک دستگاه غیربحرانی آزمایش کنید تا از سازگاری با پیکربندی شما اطمینان حاصل شود.

بخش 3: پیکربندی مسیریابی استاتیک

تنظیم مسیرهای پایه

مقدمه‌ای بر این بخش: مسیریابی استاتیک ساده‌ترین شکل مسیریابی است که در آن مسیرهایی که ترافیک شبکه باید طی کند را به صورت دستی تعریف می‌کنید.

توضیح: مسیرهای استاتیک مسیرهای ثابت و مشخصی هستند که به روتر شما می‌گویند چگونه به شبکه‌های خاصی دسترسی پیدا کند. برخلاف پروتکل‌های مسیریابی داینامیک، مسیرهای استاتیک به طور خودکار با تغییرات شبکه سازگار نمی‌شوند، اما سادگی، قابلیت پیش‌بینی و مصرف کمتر منابع را ارائه می‌دهند.

جزئیات فنی: در میکروتیک، مسیرهای استاتیک شامل یک آدرس مقصد (شبکه‌ای که می‌خواهید به آن دسترسی پیدا کنید)، یک گیت‌وی (روتر "هاپ" بعدی)، و پارامترهای اختیاری مانند distance (فاصله مدیریتی) و routing marks هستند.

دستورالعمل‌های گام‌به‌گام برای پیکربندی مسیرهای استاتیک:

1. دسترسی به منوی مسیریابی: Winbox را باز کنید و به IP > Routes بروید.

2. اضافه کردن مسیر جدید: روی دکمه "+" کلیک کنید تا یک مسیر استاتیک جدید اضافه کنید.

3. پیکربندی شبکه مقصد: آدرس شبکه مقصد و ماسک آن را وارد کنید (به عنوان مثال، 192.168.2.0/24).

4. تنظیم گیت‌وی: آدرس IP روتر "هاپ" بعدی را وارد کنید (به عنوان مثال، 10.0.0.1).

5. پیکربندی Distance (اختیاری): اگر چندین مسیر به یک مقصد دارید، فاصله مدیریتی را تنظیم کنید.

6. افزودن کامنت (توصیه شده): یک کامنت توصیفی اضافه کنید تا به شما در به خاطر سپردن هدف این مسیر کمک کند.

7. اعمال پیکربندی: روی "OK" کلیک کنید تا مسیر ذخیره شود.

8. تأیید مسیر: بررسی کنید که مسیر در جدول مسیریابی شما ظاهر شده باشد و اتصال را آزمایش کنید.

مزایا و کاربردها: مسیرهای استاتیک برای شبکه‌های کوچک با توپولوژی‌های قابل پیش‌بینی یا برای الزامات مهندسی ترافیک خاص، ایده‌آل هستند. آن‌ها همچنین برای ایجاد مسیرهای پشتیبان یا هدایت ترافیک خاص از طریق مسیرهای جایگزین مفید هستند.

خلاصه بخش: مسیریابی استاتیک راهی ساده برای کنترل جریان ترافیک شبکه در دستگاه‌های میکروتیک فراهم می‌کند. اگرچه فاقد قابلیت انطباق پروتکل‌های مسیریابی داینامیک است، اما سادگی و قابلیت پیش‌بینی را ارائه می‌دهد که آن را برای بسیاری از سناریوهای شبکه مناسب می‌سازد.

پرسش و پاسخ کوتاه:

چه زمانی باید از مسیرهای استاتیک به جای مسیریابی داینامیک استفاده کنم؟

مسیرهای استاتیک در شبکه‌های کوچک با تغییرات کم، زمانی که نیاز به کنترل دقیق مسیرهای ترافیک دارید، یا زمانی که به شبکه‌هایی متصل می‌شوید که از پروتکل‌های مسیریابی داینامیک پشتیبانی نمی‌کنند، ترجیح داده می‌شوند. آن‌ها همچنین به عنوان مسیرهای پشتیبان در صورت از کار افتادن مسیریابی داینامیک مفید هستند.

اگر گیت‌وی یک مسیر استاتیک غیرقابل دسترس شود چه اتفاقی می‌افتد؟

برخلاف پروتکل‌های مسیریابی داینامیک، مسیرهای استاتیک به طور خودکار با تغییرات شبکه سازگار نمی‌شوند. اگر گیت‌وی غیرقابل دسترس شود، ترافیک به مقصد مرتبط با آن با شکست مواجه خواهد شد مگر اینکه مسیرهای پشتیبان را پیکربندی کرده باشید یا اسکریپت‌های نظارت بر مسیر را پیاده‌سازی کرده باشید.

بخش 4: پروتکل‌های مسیریابی داینامیک

پیاده‌سازی OSPF و BGP

مقدمه‌ای بر این بخش: پروتکل‌های مسیریابی داینامیک به روترها اجازه می‌دهند تا مسیرهای شبکه را به طور خودکار کشف کرده و با تغییرات سازگار شوند، که آن‌ها را برای شبکه‌های بزرگتر یا پیچیده‌تر ضروری می‌سازد.

توضیح: برخلاف مسیرهای استاتیک، پروتکل‌های مسیریابی داینامیک روترها را قادر می‌سازند تا اطلاعات مربوط به توپولوژی شبکه را مبادله کنند، و به آن‌ها اجازه می‌دهند بهترین مسیرها را برای ترافیک به طور خودکار تعیین کنند. میکروتیک روتر‌اواس از چندین پروتکل مسیریابی داینامیک پشتیبانی می‌کند، که OSPF (Open Shortest Path First) و BGP (Border Gateway Protocol) پرکاربردترین آن‌ها هستند.

جزئیات فنی:

• OSPF یک پروتکل دروازه داخلی (IGP) است که به خوبی در شبکه یک سازمان واحد کار می‌کند. این پروتکل از الگوریتم دایکسترا (Dijkstra) برای محاسبه کوتاه‌ترین مسیر به هر شبکه استفاده می‌کند.
• BGP در درجه اول برای مسیریابی بین سازمان‌ها یا سیستم‌های خودمختار (AS) مختلف استفاده می‌شود. این پروتکلی است که زیرساخت مسیریابی اینترنت را قدرت می‌بخشد.

پیکربندی OSPF در میکروتیک

دستورالعمل‌های گام‌به‌گام:

1. فعال‌سازی OSPF: به Routing > OSPF > Instance بروید و روی دکمه "+" کلیک کنید.

2. ایجاد یک نمونه OSPF: یک شناسه روتر (معمولاً با استفاده از یکی از آدرس‌های IP روتر شما) تنظیم کرده و روی "OK" کلیک کنید.

3. پیکربندی Areaهای OSPF: به تب "Areas" بروید، روی "+" کلیک کنید و یک Area ایجاد کنید (معمولاً با Area 0 به عنوان backbone شروع کنید).

4. اضافه کردن شبکه‌ها به OSPF: به تب "Networks" بروید، روی "+" کلیک کنید و شبکه‌هایی را که می‌خواهید تبلیغ کنید به همراه Areaهای مربوطه اضافه کنید.

5. پیکربندی رابط‌ها: به تب "Interfaces" بروید تا در صورت نیاز پارامترهای OSPF مخصوص رابط را تنظیم کنید.

6. تأیید عملکرد OSPF: تب "Neighbors" را بررسی کنید تا تأیید کنید که همسایگی‌های OSPF با سایر روترهای OSPF در حال شکل‌گیری است.

7. نظارت بر مسیرهای OSPF: به IP > Routes بروید و به دنبال مسیرهایی با حرف "O" در ستون پروتکل بگردید تا تأیید کنید مسیرهای OSPF در حال یادگیری هستند.

پیکربندی BGP در میکروتیک

دستورالعمل‌های گام‌به‌گام:

1. فعال‌سازی BGP: به Routing > BGP > Instances بروید و روی دکمه "+" کلیک کنید.

2. ایجاد یک نمونه BGP: شماره سیستم خودمختار (AS) و شناسه روتر خود را تنظیم کرده و سپس روی "OK" کلیک کنید.

3. پیکربندی Peeringهای BGP: به تب "Peers" بروید، روی "+" کلیک کنید و آدرس IP و شماره AS هر همسایه BGP را اضافه کنید.

4. تعریف شبکه‌هایی برای تبلیغ: به تب "Networks" بروید و شبکه‌هایی را که می‌خواهید به همسایه‌های BGP تبلیغ کنید اضافه کنید.

5. پیکربندی فیلترهای مسیر (اختیاری): از فیلترهای مسیریابی برای کنترل اینکه کدام مسیرها از همسایه‌ها پذیرفته یا به آن‌ها تبلیغ می‌شوند، استفاده کنید.

6. تأیید عملکرد BGP: تب "Peers" را بررسی کنید تا تأیید کنید جلسات BGP برقرار شده‌اند.

7. نظارت بر مسیرهای BGP: به IP > Routes بروید و به دنبال مسیرهایی با حرف "B" در ستون پروتکل بگردید تا تأیید کنید مسیرهای BGP در حال یادگیری هستند.

مزایا و کاربردها: پروتکل‌های مسیریابی داینامیک با تطبیق خودکار با تغییرات شبکه، سربار مدیریتی را در شبکه‌های بزرگتر به طور قابل توجهی کاهش می‌دهند. آن‌ها افزونگی، توازن بار و همگرایی سریع‌تر را هنگام بروز خرابی‌های شبکه فراهم می‌کنند.

خلاصه بخش: پروتکل‌های مسیریابی داینامیک مانند OSPF و BGP قابلیت‌های مسیریابی خودکار و تطبیق‌پذیر را برای شبکه‌های میکروتیک فراهم می‌کنند. اگرچه نیاز به پیکربندی اولیه بیشتری نسبت به مسیرهای استاتیک دارند، اما مزایای قابل توجهی از نظر مقیاس‌پذیری، افزونگی و نگهداری در شبکه‌های متوسط تا بزرگ ارائه می‌دهند.

پرسش و پاسخ کوتاه:

آیا باید از OSPF یا BGP برای شبکه خود استفاده کنم؟

از OSPF برای مسیریابی درون شبکه سازمان خود (مسیریابی داخلی) استفاده کنید. از BGP زمانی استفاده کنید که به شبکه‌های خارجی، چندین ISP متصل می‌شوید، یا زمانی که نیاز به کنترل بیشتری بر انتخاب و فیلتر کردن مسیرها دارید. در بسیاری از موارد، شبکه‌های بزرگتر از هر دو استفاده می‌کنند: OSPF به صورت داخلی و BGP برای اتصالات خارجی.

چگونه مشکلات مسیریابی داینامیک را عیب‌یابی کنم؟

ابتدا روابط همسایگی برقرار شده را بررسی کنید، زیرا این اساس مسیریابی داینامیک است. بررسی کنید که عبارات شبکه در هر دو طرف مطابقت دارند، احراز هویت سازگار است (در صورت استفاده)، و تایمرها سازگار هستند. ویژگی‌های لاگ‌گیری میکروتیک می‌تواند اطلاعات اشکال‌زدایی ارزشمندی برای مشکلات پروتکل مسیریابی فراهم کند.

بخش 5: تکنیک‌های پیشرفته مسیریابی

مسیریابی مبتنی بر سیاست و فیلتر کردن مسیر

مقدمه‌ای بر این بخش: فراتر از مسیریابی استاتیک و داینامیک پایه، میکروتیک قابلیت‌های پیشرفته مسیریابی قدرتمندی را ارائه می‌دهد که امکان مدیریت پیچیده ترافیک را فراهم می‌کند.

توضیح: مسیریابی مبتنی بر سیاست (PBR) به شما امکان می‌دهد بسته‌ها را بر اساس معیارهایی غیر از آدرس مقصد، مانند آدرس منبع، مارک‌های اتصال (connection marks) یا محتوای بسته، مسیریابی کنید. فیلتر کردن مسیر به شما امکان می‌دهد کنترل کنید کدام مسیرها پذیرفته یا تبلیغ می‌شوند، و کنترل دقیق بر جدول مسیریابی خود را فراهم می‌کند.

جزئیات فنی: میکروتیک مسیریابی مبتنی بر سیاست را از طریق ترکیبی از قوانین فایروال مانگل (برای علامت‌گذاری بسته‌ها) و مارک‌های مسیریابی (برای اعمال تصمیمات مسیریابی خاص به بسته‌های علامت‌گذاری شده) پیاده‌سازی می‌کند. فیلترهای مسیر از لیست‌های پیشوند (prefix lists) و Route Maps برای کنترل انتشار مسیر استفاده می‌کنند.

پیکربندی مسیریابی مبتنی بر سیاست

دستورالعمل‌های گام‌به‌گام:

1. ایجاد یک Routing Mark: به IP > Firewall > Mangle بروید و روی "+" کلیک کنید.

2. تعریف معیارهای تطابق: شرایطی را برای تطابق ترافیکی که می‌خواهید به طور متفاوتی مسیریابی شود تنظیم کنید (مثلاً، آدرس منبع، پروتکل، پورت).

3. اعمال Routing Mark: Action را به "mark routing" تنظیم کرده و یک نام مارک متمایز مشخص کنید.

4. ایجاد یک مسیر علامت‌گذاری شده: به IP > Routes بروید، روی "+" کلیک کنید، و یک مسیر با همان Routing Mark که قبلاً تعریف کردید، ایجاد کنید.

5. تنظیم گیت‌وی: مشخص کنید که این ترافیک علامت‌گذاری شده باید از کدام گیت‌وی استفاده کند.

6. تست پیکربندی: ترافیکی را تولید کنید که با معیارهای شما مطابقت دارد و تأیید کنید که مسیر مورد انتظار را دنبال می‌کند.

پیاده‌سازی فیلتر کردن مسیر

دستورالعمل‌های گام‌به‌گام:

1. ایجاد یک فیلتر مسیریابی: به Routing > Filters بروید و روی "+" کلیک کنید.

2. تعریف زنجیره فیلتر: نام زنجیره را تنظیم کنید (مثلاً "bgp-in" برای مسیرهای ورودی BGP).

3. پیکربندی قوانین فیلتر: قوانین را برای تطابق پیشوندهای خاص یا ویژگی‌های مسیر اضافه کنید.

4. تنظیم Actionها: مشخص کنید که آیا مسیرهای مطابق باید پذیرفته، دور انداخته یا تغییر داده شوند.

5. اعمال فیلتر: در پیکربندی پروتکل مسیریابی خود (مثلاً، تنظیمات همسایگی BGP)، زنجیره فیلتری را که ایجاد کرده‌اید، ارجاع دهید.

6. تأیید عملکرد فیلتر: جدول مسیریابی خود را بررسی کنید تا تأیید کنید که فقط مسیرهای مورد انتظار وجود دارند.

مزایا و کاربردها: تکنیک‌های مسیریابی پیشرفته امکان مهندسی ترافیک پیچیده، توازن بار در اتصالات متعدد، پیاده‌سازی سناریوهای Failover، و اجرای سیاست‌های امنیتی از طریق تصمیمات مسیریابی را فراهم می‌کنند.

خلاصه بخش: مسیریابی مبتنی بر سیاست و فیلتر کردن مسیر، قابلیت‌های مسیریابی میکروتیک را فراتر از مسیریابی سنتی مبتنی بر مقصد گسترش می‌دهند، و سناریوهای پیچیده مدیریت ترافیک را که در غیر این صورت با مسیریابی پایه غیرممکن بودند، ممکن می‌سازند.

پرسش و پاسخ کوتاه:

چگونه می‌توانم از مسیریابی مبتنی بر سیاست برای توازن بار استفاده کنم؟

می‌توانید انواع مختلفی از ترافیک را با مارک‌های مسیریابی مختلف علامت‌گذاری کنید و سپس چندین مسیر با این مارک‌ها ایجاد کنید که به گیت‌وی‌های مختلف اشاره می‌کنند. این به شما امکان می‌دهد ترافیک را بر اساس نوع ترافیک، منبع یا معیارهای دیگر در چندین اتصال اینترنتی توزیع کنید.

آیا می‌توانم مسیریابی مبتنی بر سیاست را با QoS ترکیب کنم؟

بله، این یک ترکیب قدرتمند است. می‌توانید از مسیریابی مبتنی بر سیاست برای هدایت انواع مختلف ترافیک از طریق مسیرهای خاص استفاده کنید و سپس قوانین QoS را برای اولویت‌بندی ترافیک در آن مسیرها اعمال کنید. این به شما قابلیت‌های مدیریت ترافیک چندلایه را می‌دهد.

بخش 6: مسیریابی برای ترافیک VPN و تونل‌شده

یکپارچه‌سازی VPNها با مسیریابی میکروتیک

مقدمه‌ای بر این بخش: شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN) نیازمند ملاحظات مسیریابی خاصی هستند تا اطمینان حاصل شود که ترافیک به درستی از طریق تونل‌های رمزگذاری شده جریان می‌یابد.

توضیح: هنگام پیاده‌سازی VPN در میکروتیک، پیکربندی صحیح مسیریابی برای هدایت ترافیک از طریق تونل‌های رمزگذاری شده ضروری است. این شامل تنظیم مسیرهایی برای شبکه‌های راه دور و احتمالاً پیاده‌سازی مسیریابی مبتنی بر سیاست برای تعیین اینکه کدام ترافیک باید رمزگذاری شود، است.

جزئیات فنی: میکروتیک از فناوری‌های مختلف VPN از جمله IPsec، OpenVPN، L2TP/IPsec و PPTP پشتیبانی می‌کند. هر یک برای عملکرد صحیح نیازمند پیکربندی‌های مسیریابی خاصی هستند.

پیکربندی مسیریابی برای IPsec VPNها

دستورالعمل‌های گام‌به‌گام:

1. راه‌اندازی تونل IPsec: سیاست‌ها و پیشنهادهای IPsec خود را در IP > IPsec پیکربندی کنید.

2. ایجاد مسیرهایی به شبکه‌های راه دور: مسیرهای استاتیک را که به شبکه‌های راه دور از طریق آدرس IPsec peer اشاره می‌کنند، اضافه کنید.

3. پیکربندی مسیریابی مبتنی بر سیاست (اختیاری): از قوانین mangle برای علامت‌گذاری ترافیک خاص برای مسیریابی VPN استفاده کنید.

4. راه‌اندازی قوانین فایروال: پروتکل‌های مربوط به IPsec (ESP, AH, IKE) را از طریق فایروال خود مجاز کنید.

5. تست اتصال: تأیید کنید که ترافیک به شبکه‌های راه دور از تونل IPsec عبور می‌کند.

6. نظارت بر تونل: از Tools > IPsec برای نظارت بر وضعیت ارتباطات امنیتی IPsec خود استفاده کنید.

مسیریابی با OSPF بر روی تونل‌های VPN

دستورالعمل‌های گام‌به‌گام:

1. پیکربندی تونل VPN: فناوری VPN مورد نظر خود (IPsec، OpenVPN، و غیره) را راه‌اندازی کنید.

2. فعال‌سازی OSPF بر روی رابط تونل: رابط تونل را به پیکربندی OSPF خود اضافه کنید.

3. تنظیم پارامترهای رابط OSPF: تایمرهای OSPF و نوع شبکه مناسب را برای تونل تنظیم کنید.

4. تأیید همسایگی OSPF: بررسی کنید که OSPF یک رابطه همسایگی از طریق تونل ایجاد می‌کند.

5. نظارت بر تبادل مسیر: تأیید کنید که مسیرها از طریق تونل مبادله می‌شوند.

6. پیاده‌سازی فیلتر کردن مسیر (اختیاری): کنترل کنید که کدام مسیرها از طریق VPN تبلیغ یا پذیرفته می‌شوند.

مزایا و کاربردها: مسیریابی VPN که به درستی پیکربندی شده باشد، امکان برقراری ارتباط امن بین شبکه‌های توزیع شده، دسترسی از راه دور برای کاربران موبایل، و انتقال امن در شبکه‌های نامعتبر مانند اینترنت را فراهم می‌کند.

خلاصه بخش: یکپارچه‌سازی VPNها با مسیریابی میکروتیک نیازمند پیکربندی دقیق هم فناوری VPN و هم سیاست‌های مسیریابی مرتبط است. زمانی که به درستی پیاده‌سازی شود، این امر مسیرهای امن و رمزگذاری شده‌ای را برای ترافیک حساس ایجاد می‌کند، در حالی که اتصال به تمام شبکه‌های مورد نیاز را حفظ می‌کند.

پرسش و پاسخ کوتاه:

چگونه مشکلات مسیریابی با VPNها را عیب‌یابی کنم؟

ابتدا با بررسی اینکه تونل VPN برقرار و پایدار است، شروع کنید. سپس بررسی کنید که مسیرها به شبکه‌های راه دور در جدول مسیریابی موجود هستند و به رابط یا همسایه VPN صحیح اشاره می‌کنند. از ابزارهای ping و traceroute با پارامتر "routing-table" برای آزمایش مسیرهای مسیریابی خاص استفاده کنید.

آیا می‌توانم چندین فناوری VPN را به طور همزمان بر روی یک روتر میکروتیک اجرا کنم؟

بله، میکروتیک روتر‌اواس از اجرای همزمان چندین فناوری VPN پشتیبانی می‌کند. می‌توانید IPsec، OpenVPN و سایر انواع VPN را به طور همزمان، هر کدام با پیکربندی مسیریابی خاص خود، فعال داشته باشید. این برای پشتیبانی از نیازهای مختلف مشتریان یا پیاده‌سازی امنیت لایه‌ای مفید است.

بخش 7: عیب‌یابی مشکلات مسیریابی میکروتیک

تشخیص و رفع مشکلات رایج مسیریابی

مقدمه‌ای بر این بخش: حتی با پیکربندی دقیق، ممکن است مشکلات مسیریابی رخ دهند. دانستن نحوه تشخیص و حل این مشکلات برای حفظ یک شبکه قابل اعتماد ضروری است.

توضیح: مشکلات مسیریابی معمولاً به صورت مسائل اتصال، مسیرهای نامناسب، یا خرابی‌های متناوب ظاهر می‌شوند. میکروتیک چندین ابزار برای کمک به شناسایی و حل این مسائل فراهم می‌کند.

جزئیات فنی: مشکلات رایج مسیریابی شامل مسیرهای گمشده، آدرس‌های Next-Hop نادرست، حلقه‌های مسیریابی (routing loops)، مسیریابی نامتقارن، و Route Flapping است. ابزارهای تشخیصی میکروتیک از طریق تحلیل جدول مسیریابی، ردیابی ترافیک، و اشکال‌زدایی خاص پروتکل به شناسایی این مشکلات کمک می‌کنند.

فرآیند عیب‌یابی گام‌به‌گام:

1. تأیید اتصال فیزیکی: اطمینان حاصل کنید که تمام رابط‌ها وضعیت لینک صحیح را در زیر Interfaces نشان می‌دهند.

2. بررسی جدول مسیریابی: به IP > Routes بروید تا تمام مسیرهای فعال را بررسی کنید.

3. استفاده از ping و traceroute: اتصال را با Tools > Ping و Tools > Traceroute آزمایش کنید.

4. بررسی وضعیت پروتکل: برای مسیریابی داینامیک، روابط همسایگی و آمارهای خاص پروتکل را بررسی کنید.

5. بازبینی قوانین فایروال: اطمینان حاصل کنید که قوانین فایروال ترافیک قانونی مسیریابی را مسدود نمی‌کنند.

6. بررسی لاگ‌های سیستم: به System > Logs بروید تا پیام‌های خطای مربوطه را جستجو کنید.

7. استفاده از Packet Sniffer: برای تجزیه و تحلیل عمیق‌تر، از Tools > Packet Sniffer برای ضبط و بررسی بسته‌های پروتکل مسیریابی استفاده کنید.

8. پیاده‌سازی رفع اشکال: بر اساس یافته‌های خود، پیکربندی مسیر، پارامترهای پروتکل، یا قوانین فایروال را در صورت نیاز تنظیم کنید.

9. تأیید رفع مشکل: مجدداً اتصال را آزمایش کنید تا تأیید شود مشکل حل شده است.

مزایا و کاربردها: مهارت‌های عیب‌یابی موثر، زمان از کارافتادگی شبکه را به حداقل رسانده و عملکرد بهینه مسیریابی را تضمین می‌کند. درک نحوه شناسایی و رفع سریع مشکلات مسیریابی برای حفظ عملیات شبکه قابل اعتماد حیاتی است.

خلاصه بخش: عیب‌یابی مشکلات مسیریابی نیازمند یک رویکرد سیستماتیک و آشنایی با ابزارهای تشخیصی میکروتیک است. با بررسی روشمند جدول مسیریابی، آزمایش اتصال، و تحلیل رفتار پروتکل، بیشتر مشکلات مسیریابی می‌توانند به طور کارآمد شناسایی و حل شوند.

پرسش و پاسخ کوتاه:

چگونه می‌توانم تشخیص دهم که کدام مسیر برای ترافیک خاصی استفاده می‌شود؟

از دستور /ip route get به دنبال آدرس مقصد استفاده کنید تا دقیقاً ببینید کدام مسیر استفاده خواهد شد. این به ویژه زمانی که مسیرهای همپوشان یا مسیریابی مبتنی بر سیاست پیکربندی کرده‌اید، مفید است.

اگر پروتکل‌های مسیریابی داینامیک مدام دچار Flapping می‌شوند چه باید بکنم؟

لینک‌های ناپایدار، تایمرهای نامتوازن یا تبلیغات مسیر بیش از حد را بررسی کنید. افزایش فواصل Hello و Dead می‌تواند به تثبیت اتصالات بر روی لینک‌های کمتر قابل اعتماد کمک کند. پیاده‌سازی خلاصه مسیر (route summarization) و فیلترینگ مناسب نیز می‌تواند Route Flapping را کاهش دهد.

نتیجه‌گیری

تسلط بر مسیریابی میکروتیک، امکانات قدرتمندی را برای طراحی و بهینه‌سازی شبکه فراهم می‌کند. از مسیرهای استاتیک پایه تا مسیریابی پیچیده مبتنی بر سیاست و پروتکل‌های داینامیک، میکروتیک روتر‌اواس ابزارهای لازم برای پیاده‌سازی تقریباً هر سناریوی مسیریابی را فراهم می‌کند. کلید موفقیت در درک اصول، پیروی از بهترین شیوه‌ها و دانستن نحوه عیب‌یابی موثر در هنگام بروز مشکلات است.

در طول این راهنما، ما جنبه‌های ضروری مسیریابی میکروتیک را از راه‌اندازی اولیه تا تکنیک‌های پیشرفته پوشش داده‌ایم. با به کارگیری این مفاهیم در شبکه خود، می‌توانید به اتصال قابل اطمینان‌تر، عملکرد بهتر و امنیت افزایش یافته دست یابید. به یاد داشته باشید که مسیریابی هم هنر است و هم علم – در حالی که پیروی از مراحل فنی مهم است، درک اصول اساسی به شما امکان می‌دهد راه‌حل‌های خلاقانه برای چالش‌های پیچیده شبکه طراحی کنید.

TildaVPS سرورهای تخصصی میکروتیک را ارائه می‌دهد که پلتفرمی ایده‌آل برای پیاده‌سازی استراتژی‌های مسیریابی مورد بحث فراهم می‌کنند. چه به دنبال راه‌اندازی یک سرور VPN ساده باشید یا طراحی یک شبکه پیچیده چندمنزله با مسیریابی داینامیک، راه‌حل‌های میکروتیک TildaVPS عملکرد و قابلیت اطمینان لازم برای کاربردهای حیاتی شبکه را به شما می‌دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پیشنهادات سرور میکروتیک TildaVPS و نحوه پشتیبانی آن‌ها از نیازهای شبکه شما، با TildaVPS تماس بگیرید↗.

سوالات متداول (FAQ)

حداقل الزامات سخت‌افزاری برای اجرای میکروتیک روتر‌اواس چیست؟

الزامات سخت‌افزاری به مورد استفاده خاص شما بستگی دارد. برای مسیریابی پایه در شبکه‌های کوچک، حتی دستگاه‌های میکروتیک سطح پایه (مانند سری hAP) نیز کافی هستند. برای سناریوهای پرتقاضاتر که شامل چندین پروتکل مسیریابی داینامیک، VPN، یا برنامه‌های با پهنای باند بالا هستند، مدل‌های قدرتمندتر مانند سری CCR را در نظر بگیرید. TildaVPS سرورهای مجازی شده میکروتیک را با منابع متناسب با نیازهای خاص شما ارائه می‌دهد که انعطاف‌پذیری بدون نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه سخت‌افزاری را فراهم می‌کند.

مسیریابی میکروتیک در مقایسه با سیسکو یا جونیپر چگونه است؟

میکروتیک عملکرد مسیریابی قابل مقایسه‌ای با سیسکو و جونیپر با قیمت به طور قابل توجهی پایین‌تر ارائه می‌دهد. اگرچه رابط کاربری و گرامر دستورات متفاوت است، روتر‌اواس از همان پروتکل‌های مسیریابی (OSPF, BGP, RIP) و ویژگی‌های پیشرفته مانند مسیریابی مبتنی بر سیاست پشتیبانی می‌کند. تفاوت‌های اصلی در رابط مدیریت و گزینه‌های پشتیبانی سازمانی نهفته است. بسیاری از متخصصان شبکه معتقدند که میکروتیک 80-90٪ از عملکرد را با 20-30٪ از هزینه فروشندگان شبکه برتر فراهم می‌کند.

آیا می‌توانم از میکروتیک به عنوان روتر Border برای اتصال به چندین ISP استفاده کنم؟

بله، روترهای میکروتیک در سناریوهای Multi-homing بسیار عالی عمل می‌کنند. با استفاده از BGP، می‌توانید به چندین ISP متصل شوید و جریان‌های ترافیک ورودی و خروجی را کنترل کنید. برای تنظیمات ساده‌تر بدون BGP، می‌توانید از مسیریابی مبتنی بر سیاست برای توزیع ترافیک در چندین اتصال اینترنتی بر اساس آدرس‌های منبع، نوع ترافیک یا بار استفاده کنید. ابزارهای داخلی میکروتیک مانند NetWatch نیز می‌توانند وضعیت اتصال را نظارت کرده و به طور خودکار مسیریابی را در هنگام بروز خرابی‌ها تنظیم کنند.

چگونه افزونگی مسیر (Route Redundancy) را در میکروتیک پیاده‌سازی کنم؟

چندین رویکرد برای افزونگی مسیر در میکروتیک وجود دارد:

1. استفاده از پروتکل‌های مسیریابی داینامیک مانند OSPF یا BGP که به طور خودکار مسیرهای جایگزین را کشف می‌کنند.
2. پیکربندی چندین مسیر استاتیک با مقادیر Distance (metrics) مختلف.
3. پیاده‌سازی اسکریپت‌های Check-Gateway که مسیرهای اصلی را نظارت کرده و مسیرهای پشتیبان را در صورت نیاز فعال می‌کنند.
4. استفاده از ECMP (Equal Cost Multi-Path) برای توازن بار در لینک‌های افزونه. بهترین رویکرد به توپولوژی شبکه و الزامات خاص شما بستگی دارد.

تفاوت بین Bridge Mode و Router Mode در میکروتیک چیست؟

در Router Mode، میکروتیک رابط‌های مختلف را به دامنه‌های Broadcast (زیرشبکه‌های) مجزا تقسیم می‌کند و بین آن‌ها مسیریابی انجام می‌دهد. این امنیت و کنترل ترافیک بهتری را فراهم می‌کند اما نیاز به پیکربندی بیشتری دارد. در Bridge Mode، چندین رابط در یک دامنه Broadcast واحد ترکیب می‌شوند و اساساً به عنوان یک سوئیچ عمل می‌کنند. Bridge Mode پیکربندی را ساده می‌کند اما کنترل کمتری بر جریان ترافیک ارائه می‌دهد. بیشتر سناریوهای پیشرفته شبکه برای پیاده‌سازی تقسیم‌بندی ترافیک و امنیت مناسب، به Router Mode نیاز دارند.

چگونه می‌توانم عملکرد مسیریابی میکروتیک را بهینه کنم؟

برای بهینه‌سازی عملکرد مسیریابی:

1. در صورت وجود، از ویژگی‌های Hardware Offloading در دستگاه میکروتیک خود استفاده کنید.
2. برای کاهش اندازه جدول مسیریابی، خلاصه مسیر (Route Summarization) را پیاده‌سازی کنید.
3. قوانین فایروال مناسب را فقط در جایی که لازم است اعمال کنید.
4. Connection Tracking را فقط در صورت لزوم استفاده کنید.
5. انواع صف (Queue Types) مناسب را برای QoS پیکربندی کنید.
6. روتر‌اواس را به آخرین نسخه پایدار بروز نگه دارید.
7. برای محیط‌های با ترافیک بالا، استفاده از روترهای اختصاصی MikroTik Cloud Core (CCR) یا سرورهای بهینه‌سازی شده میکروتیک TildaVPS را در نظر بگیرید.

آیا میکروتیک می‌تواند مسیریابی IPv6 را مدیریت کند؟

بله، میکروتیک روتر‌اواس به طور کامل از مسیریابی IPv6 پشتیبانی می‌کند. می‌توانید مسیرهای استاتیک IPv6 را پیکربندی کنید، پروتکل‌های مسیریابی داینامیک مانند OSPFv3 و BGP را برای IPv6 اجرا کنید، و شبکه‌های Dual-Stack را پیاده‌سازی کنید. رویکرد پیکربندی مشابه IPv4 است اما از طرح آدرس‌دهی IPv6 استفاده می‌کند. میکروتیک همچنین از مکانیزم‌های مختلف انتقال IPv6 مانند تونل‌های 6to4 و Dual-Stack Lite پشتیبانی می‌کند، که آن را برای شبکه‌های در حال انتقال از IPv4 به IPv6 مناسب می‌سازد.

چگونه زیرساخت مسیریابی میکروتیک خود را ایمن کنم؟

ایمن‌سازی زیرساخت مسیریابی میکروتیک شما شامل چندین لایه است:

1. روتر‌اواس را با پچ‌های امنیتی بروز نگه دارید.
2. اعتبارنامه‌های پیش‌فرض را تغییر دهید و از رمزهای عبور قوی استفاده کنید.
3. برای محدود کردن دسترسی مدیریتی، لیست‌های کنترل دسترسی (ACL) را پیاده‌سازی کنید.
4. از پروتکل‌های مدیریت رمزگذاری شده (SSH, HTTPS) استفاده کنید و سرویس‌های غیرضروری را غیرفعال کنید.
5. قوانین فایروال مناسب را برای محافظت از زیرساخت مسیریابی پیکربندی کنید.
6. فیلتر کردن مسیر (Route Filtering) را برای جلوگیری از تبلیغات مسیرهای غیرمجاز پیاده‌سازی کنید.
7. استفاده از RPKI (Resource Public Key Infrastructure) را برای امنیت BGP در نظر بگیرید.
8. پیکربندی خود را به طور منظم برای آسیب‌پذیری‌های امنیتی بررسی کنید.

بهترین راه برای مستندسازی پیکربندی‌های مسیریابی میکروتیک چیست؟

مستندسازی موثر پیکربندی‌های میکروتیک شامل موارد زیر است:

1. پشتیبان‌گیری و Export منظم پیکربندی خود با استفاده از دستور /export.
2. استفاده گسترده از Commentها در پیکربندی خود (بیشتر آیتم‌های پیکربندی میکروتیک اجازه کامنت‌گذاری می‌دهند).
3. نگهداری نمودارهای شبکه که توپولوژی فیزیکی و منطقی را نشان می‌دهند.
4. مستندسازی طرح‌های آدرس‌دهی IP و تخصیص VLANها.
5. ثبت پارامترهای مسیریابی داینامیک (شماره‌های AS، شناسه Areaها و غیره).
6. مستندسازی مکانیزم‌های Failover و افزونگی.
7. ذخیره پیکربندی‌ها در سیستم‌های کنترل نسخه برای ردیابی تغییرات.
8. در نظر گرفتن استفاده از قابلیت‌های اسکریپت‌نویسی میکروتیک برای تولید گزارش‌های پیکربندی استاندارد شده.

آیا می‌توانم مسیریابی میکروتیک را با محیط‌های ابری یکپارچه کنم؟

بله، روترهای میکروتیک می‌توانند به طور موثر از طریق چندین روش با محیط‌های ابری یکپارچه شوند:

1. تونل‌های VPN Site-to-cloud با استفاده از IPsec یا OpenVPN.
2. Peering BGP با ارائه دهندگان ابری که از آن پشتیبانی می‌کنند.
3. پیکربندی‌های SD-WAN برای دسترسی بهینه به ابر.
4. نمونه‌های مجازی میکروتیک در محیط‌های ابری (مانند مواردی که توسط TildaVPS ارائه می‌شوند). این یکپارچگی امکان اتصال امن و بهینه بین شبکه‌های محلی و منابع ابری را فراهم می‌کند.

نکات کلیدی

• میکروتیک روتر‌اواس قابلیت‌های مسیریابی در سطح سازمانی را با کسری از هزینه فروشندگان شبکه سنتی فراهم می‌کند، که آن را برای کسب‌وکارها در هر اندازه ایده‌آل می‌سازد.

• هر دو پروتکل مسیریابی استاتیک و داینامیک (OSPF, BGP) به طور کامل در میکروتیک پشتیبانی می‌شوند، که امکان طراحی انعطاف‌پذیر شبکه از توپولوژی‌های ساده تا پیچیده را فراهم می‌کند.

• مسیریابی مبتنی بر سیاست (PBR) قابلیت‌های میکروتیک را فراتر از مسیریابی مبتنی بر مقصد گسترش می‌دهد و مهندسی ترافیک پیچیده را بر اساس معیارهای متعدد ممکن می‌سازد.

• یکپارچه‌سازی VPN با پیکربندی صحیح مسیریابی، کانال‌های ارتباطی امنی را برای دسترسی از راه دور و اتصال سایت به سایت ایجاد می‌کند.

• عیب‌یابی سیستماتیک با استفاده از ابزارهای تشخیصی داخلی میکروتیک به شناسایی و رفع سریع مشکلات مسیریابی کمک کرده و زمان از کارافتادگی شبکه را به حداقل می‌رساند.

واژه‌نامه

• روتر‌اواس (RouterOS): سیستم‌عامل مبتنی بر لینوکس میکروتیک که برای تجهیزات شبکه طراحی شده است.

• OSPF (Open Shortest Path First): یک پروتکل مسیریابی Link-State که برای مسیریابی دروازه داخلی در یک سیستم خودمختار واحد استفاده می‌شود.

• BGP (Border Gateway Protocol): یک پروتکل دروازه خارجی (Exterior Gateway Protocol) که برای مسیریابی بین سیستم‌های خودمختار استفاده می‌شود و عمدتاً در اینترنت به کار می‌رود.

• مسیریابی مبتنی بر سیاست (PBR): تصمیمات مسیریابی بر اساس معیارهایی غیر از آدرس مقصد، مانند آدرس مبدأ یا ویژگی‌های بسته.

• ECMP (Equal Cost Multi-Path): یک استراتژی مسیریابی که در آن بسته‌ها به یک مقصد می‌توانند از طریق چندین مسیر با هزینه برابر ارسال شوند.

• فیلتر کردن مسیر (Route Filtering): فرآیند کنترل اینکه کدام مسیرها توسط یک روتر پذیرفته یا تبلیغ می‌شوند.

• Administrative Distance: یک مقدار اختصاص داده شده به مسیرها از منابع مختلف برای تعیین اولویت زمانی که چندین مسیر به یک مقصد وجود دارد.

• سیستم خودمختار (AS): مجموعه‌ای از شبکه‌های IP متصل که تحت کنترل یک نهاد واحد هستند و یک سیاست مسیریابی مشترک را به اینترنت ارائه می‌دهند.

مطالعه بیشتر

• مستندات رسمی میکروتیک↗
• ویکی میکروتیک - مسیریابی↗
• راه‌حل‌های سرور میکروتیک TildaVPS↗